అప్పుడు నా వయసు 8...ఆ రోజు ఆదివారం... మా తమ్ముడిని ఎత్తుకుని మా ఇంటి నుంచి నేను ఇంటికి అంత దూరం ఎందుకు వెళ్ళాం నాకు ఇప్పటికీ అర్దం కాదు..అప్పటికీ మధ్యానం అయ్యింది...తమ్ముడు ఏడుస్తున్నాడు...వాడి ఏడుపు చూసి నేను ఏడుస్తున్న...ఎవరో ఇంటి ముందు ...ఎవరో ఆంటీ ఎందుకు ఏడుస్తున్నారు ఆంటెయ్ ..మా అమ్మ లేదు ఆకలి కి ఏడుస్తున్నాం అంటే ఆవిడ నాకు ఏదో పెట్టింది తినమని ఆది నాకు ఇస్టం లేదు అని చెప్ప....అప్పుడు ఆవిడ నాకు కోడిగుడ్డు తమ్ముడికి పాలు ఇచింది...అవి తినేసి..ఎలా ఇంటికి వెళ్లనో గుర్తు లేదు వెళ్ళిపోయ..
వేదించే ప్రశ్నలు ఎన్నోఅలా ఎందుకు వెళ్ళాను??
ఎందుకు ఏద్చను?
అప్పుడు ఇంట్లో ఎవరు లేరా?
అమ్మ ఏమీ చేస్తుంది?
ఆకలి వేస్తే అమ్మ ని అడిగాలి కదా?
ఎందుకు అడగలేక పోయాను?
అవి అన్ని గుర్తు లేవు ముందు వెనకలు గుర్తు లేవు
ఈ ఇన్సిడెంట్ మాత్రం పీడకల ల వెంటాడుతూనే ఉంటుంది
చినపుడు ఒక్కోసారి ఎంతో తెలియకుండా చేసేస్తుంటాం అని సరిపెట్టుకోలేను
కోడిగుడ్డు చూస్తే ఆ రోజు నేను చెప్పిన అబద్దం గుర్తు వస్తుంది...ఆ సంఘటన తల్చుకునప్పుడల్లా అలా ఎందుకు చేసానో అని నాకు తెలియకుండానే ఏడ్చేస్తాను... నేను చాలా సిగ్గు పడుతున్న .... బహుశా అప్పుడు అలా చేసిన పని అమ్మకి చెప్పి ఉంటెయ్ అమ్మ దండనతో నాలో బాధ పోయేది ఏమో... అమ్మకి చెప్పాలి అంటే భయం..బహుశా ఎప్పటికీ చెప్పలేను ఏమో...ఈ బాధ నా జీవితాంతం నన్ను వెంటాడుతుంది
అమ్మ నేను మంచి పిల్లని కాదు... ఈ విషయం నీ దగ్గర దాచాను...నన్ను క్షమించవు...
3 comments:
ఇప్పుడు ఇలా చెప్పి మంచి పని చేశారు. దీంతో సగం బాధ తగ్గిపోతుంది
inthaki intiki vellaka antha sepu ekkadiki vellavu ani amma adagaleda?
evi gurtu levu ...ee incident matram hutch dog la ventadutuney undi... :(
Post a Comment